Een teken van boven

Het is een onderwerp waar niet veel mensen zich comfortabel bij voelen, maar die wel heel veel mensen ervaren: een teken van boven. Wat bedoel ik dan met het stukje ‘’zich niet comfortabel voelen’’? Om mezelf als voorbeeld te nemen, heb ik na het overlijden van mijn oma voor mijn gevoel een teken van boven gekregen. Niet veel mensen weten dit van mij omdat, het bijna klinkt als een verzinsel of een excuus om te geloven dat er leven na de dood is. Ik weet dat veel mensen mijn mening delen als ik zeg dat ik bang ben dat mensen mij gek of raar vinden als ik zeg dat ik een teken van mijn overleden oma heb gekregen. Met deze blog wil ik mensen zoals mijzelf de kans bieden om toch hun verhaal te doen zonder de stempel ‘’gek’’ of ‘’raar’’ te krijgen. Ik hoop dat ik iedereen kan overtuigen dat tekenen van boven iets prachtigs zijn en niets om je voor te schamen. Lees hieronder de prachtige verhalen van nabestaanden die het geluk hebben gehad om een teken van boven te mogen ontvangen.

Evelien:

Nuchter als ik ben, heb ik normaalgesproken niet zo veel met tekenen van "boven".

Toch verwonder ik me nog steeds wat me overkwam, de dag nadat mijn moeder overleed, tot de dag van de crematie. Ik zocht thuis een plekje waar ik een beetje tot mezelf kon komen, als ik terugkwam van mijn pa, waar ik samen met broer en zus alles regelde omtrent het overlijden en de uitvaart. De dag van het overlijden zelf is compleet een blinde vlek op een klein deel na. Het verzorgen en aankleden van mijn mam in het uitvaartcentrum.

De 1e dag na het overlijden stond ik op, pakte een kop koffie en ging even op het balkon zitten. Gewoon even in mijn eentje, rustig wakker worden. Tranen biggelden over mijn wangen toen het besef kwam, dat de afgelopen 24 uur geen droom was, maar werkelijkheid. Met mijn handen voor mijn ogen probeerde ik weer een beetje tot mezelf te komen en de tranen af te vegen en toen ik vervolgens om me heen keek, zag ik iets was ik hier nog nooit eerder had gezien. Overal om me heen, op de ramen, de muren, balustrade, tafeltje en zelfs de grond zag ik 100den lieveheersbeestjes zitten. Net alsof er in een aantal minuten tijd een explosie van rood om me heen was gekomen. Ik liep naar binnen om dit te melden en het ook aan mijn vriend te laten zien, omdat het zo vreemd was. Ik had ze in deze aantallen nog nooit ergens gezien en hij ook niet. Vervolgens de volgende 2 dagen zaten ze er ook tot de dag van de crematie toe.

Nadat we thuis zijn gekomen van de crematie waren ze ineens verdwenen en heb ze ook nooit meer gezien. Misschien een logische natuurlijke verklaring voor, maar ik heb dit zelf altijd beschouwd als een teken van mijn mam, als troost om me door deze moeilijke dagen te loodsen. Als herinnering heb ik vorige week ook een tattoo laten zetten. Als aandenken aan mijn hondje en moeder, een pootje met 3 lieveheersbeestjes eromheen. Verleden, heden en toekomst, of geloof, hoop en liefde. 

Marije:

Ik heb sinds dat mijn opa overleed dat ik op momenten dat mijn leven een andere wending gaat nemen of er belangrijke veranderingen op komst zijn, ik overal 11.11 zie. Op digitale klokken van de wasmachine tot de telefoon. En soms paar keer omdat niet alle klokken gelijklopen. Meest bizarre was dat ik tijdens busreis naar Parijs met een vriendin 11.11 op de klok voorin de bus zag. Daarna kregen we een ongeluk met de bus. Iedereen bus uit en wachten. Toen we weer verder mochten rijden was de klok gereset doordat stroom eraf was geweest o.i.d. en tijd later staat de klok weer op 11.11 en prompt daarna reden we bijna een motorrijder aan met de bus. Mijn vriendin vond het erg spooky en bizar maar ik niet, dacht dit is mijn opa die me waarschuwt op te letten. Op internet las ik dat 11.11 zien een wake up call van engelen is maar, mijn theorie is: 11-11 is carnaval en dat is mijn opa.

Kim:

Bij Maikel, Edward en mij betreft het een luchtballon.

De vader van Maikel maakte daar altijd grapjes over en zei dan tegen Edward wijzend naar de lucht ‘’kijk een luchtballon!’’, maar we zagen er nooit een. Nu zien we als we naar een speciale gelegenheid gaan bijna altijd een luchtballon in de lucht.

Lisa:

Ik ben vorig jaar mijn beste vriendin Eva verloren.

Op de dag dat zij doodging werd ik midden in de nacht wakker gemaakt door een kat die opeens op mijn bed zat. Ik schrok mezelf dood en ben ook allergisch voor katten dus heb de kat naar buiten gedaan. De volgende dag was de kat niet weg maar zat die op een stoel die ik van Eva heb gekregen in de tuin. En de kat bleef ook maar zitten en ging niet weg. Nu heb ik de kat gehouden. 

Mijn verhaal:

Toen mijn oma overleed en we met de rouwstoet naar het crematorium reden, regende het pijpenstelen. Toen we even stil stonden brak de zon ineens door en kwam er een regenboog tevoorschijn. Net op datzelfde moment kwam het liedje ‘’Iris’’ van de Goo Goo dolls op de radio (zoek maar is op en luister naar de betekenis als het je interessant lijkt). Vanaf dat moment hoor ik dat liedje overal en nergens op de meest willekeurige en vreemde plekken. Ik vind het een teken van mijn oma dat ze bij me is en aan me denkt.

Heb jij ook een teken van boven gehad en zou je deze graag willen delen met iemand? Voel je dan vrij om een reactie achter te laten of naar iemand te stappen om het te vertellen. Tekenen van boven zijn iets prachtigs en zeker niets engs of iets om je voor te schamen.

Met warme groet,
Joy Meijer
Stagiair bij Daisy Renders Afscheidsdrukwerk & Afscheidsfotografie

--

Vanwege privacy zijn de echte namen niet genoemd in dit verhaal.